‘Grasland geeft extra bestaansrecht aan de grondgebonden veehouderij’

Van Eekeren is sinds 1 september bijzonder hoogleraar Regeneratieve Graslandsystemen bij de leerstoelgroep Farming Systems Ecology van Wageningen University & Research.

„Grasland blijft, met zijn ecosysteemdiensten, een essentiële rol spelen in het toekomstige landbouwvoedselsysteem”, vertelt Van Eekeren. „De uitdaging is om de positieve interacties tussen grasland, herkauwers, bodemkwaliteit en biodiversiteit te optimaliseren en beter te benutten. Samen met de leerstoelgroep Farming Systems Ecology van Wageningen University & Research wil ik deze interacties onderzoeken en vertalen naar werkbare (bedrijfs)systemen.”

Herkauwers zetten gras om in hoogwaardig voedsel, maar dit gaat gepaard met ongewenste uitstoot van broeikasgassen en stikstof, verlies van biodiversiteit en – in het buitenland – erosie door verkeerde begrazing. „Verbeteringen zijn mogelijk door meer variatie in graslandplanten, zoals stikstofbindende klavers en kruiden. Het is belangrijk om op de lange termijn een divers plantenbestand te behouden en beweidingssystemen aan te passen om zowel de opbouw als het herstel (regeneratie) van ecosysteemdiensten te bevorderen”, stelt Van Eekeren.

Het belang van grasland

Nick van Eekeren (Helmond, 1966) werkte van jongs af aan op een melkveebedrijf in de buurt. In lijn met deze interesse studeerde hij Tropische Veehouderij en Graslandbeheer in Wageningen. „Het belang van grasland in combinatie met veehouderij als onderdeel van het landbouwvoedselsysteem blijft me tot op de dag van vandaag fascineren”, aldus de wetenschapper.

De bijzonder hoogleraar werkte een aantal jaar voor het Ministerie van Buitenlandse Zaken in Azië en Afrika. In Pakistan was hij betrokken bij een bosbouwproject gericht op agroforestry en regeneratieve begrazingssystemen. In Burkina Faso droeg hij bij aan de opbouw van een participatief onderzoeksprogramma. Zijn ervaring met participatief onderzoek (uitwisseling tussen praktijk en wetenschap) was voor hem aanleiding om in 1997 bij het Louis Bolk Instituut te gaan werken aan het project ‘De boer als ervaringswetenschapper’.

Vanuit dit onafhankelijke kennisinstituut promoveerde Van Eekeren op het effect van graslandmanagement op bodemleven en ecosysteemdiensten. Bij het Louis Bolk Instituut blijft hij actief als senior onderzoeker en coördinator van de afdeling Duurzame Veehouderij & Agrobiodiversiteit, waarin hij samen met een twintigtal collega’s werkt aan de verduurzaming van de melkveehouderij. Zijn benoeming bevestigt en verstevigt de wetenschappelijke basis van het Louis Bolk Instituut.

‘Welverdiende erkenning’

Ilse Geijzendorffer, directeur van het Louis Bolk Instituut, is trots op de benoeming van Van Eekeren. „Het is een welverdiende erkenning voor het onderzoek dat Nick al meer dan 25 jaar bij het Louis Bolk Instituut doet. We feliciteren hem van harte. Het is tevens een mooie erkenning van de wetenschappelijke kwaliteit van het praktijkonderzoek op systeemniveau dat we bij het instituut uitvoeren”, aldus de directeur. Dit onderwerp benadrukt ook de brugfunctie die het Louis Bolk Instituut vervult tussen praktijk, wetenschap en beleid. Triodos Foundation maakte deze deeltijdaanstelling financieel mogelijk.